Plantun de Prouvènço

Pèr coumpara dos planto d'encò nostre

Triglochin palustris & Blitum bonus-henricus

fotò
fotò
Triglouchin(-de-palun)

Triglochin palustris

Juncaginaceae

Nom en français : Troscart des marais.

Descripcioun :
Aquéu triglouchin èi coumun soulamen en mountagno dins li relarg bagna. Fai de rizoumo, ço que douno de coulounìo mai o mens grando. Lis enflourejado (grapo) soun facho de noumbróusi flour (10 à 60) sènso bratèio. Lou triglouchin-de-palun èi mai prim que lou de mar, i'a mens de flour, se destrìo peréu emé si fueio que soun pas poupouso. De tout biais se sias en mountagno, èi pas poussible de s'engana. Coumpara emé lou triglouchin-de-mar que ié sèmblo un pau.

Usanço :
Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.

Port : Erbo
Taio : 10 à 60 cm
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Triglochin
Famiho : Juncaginaceae


Ordre : Alismatales

Coulour de la flour : Verdo
Petalo : 6
Ø (o loungour) flour : 3 mm
Flourido : Printèms - Estiéu

Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 2200 m
Aparado : Noun
Mai à setèmbre

Liò : Palun - Prado umido - Ribiero
Estànci : Mesoumediterran à Subaupen
Couroulougi : Subrecousmoupoulito
Ref. sc. : Triglochin palustris L., 1753

fotò
fotò
Sangàri

Blitum bonus-henricus

Amaranthaceae Chenopodiaceae

Àutri noum : Espinarc-bastard, Cago-chin, Erbo-dóu-bouen-Enri, Ouerlo, Orlo.

Nom en français : Epinard sauvage.

Descripcioun :
Lou sangàri es uno planto bèn couneigudo que trachis dins lis ancian cast de fedo e lis ermas riche en azouto. Se recounèis à si fueio en lanço que lou dessouto èi cubert d'esflourado blanco.

Usanço :
"Las raviolos d'erbo 'mé de sangàris soun bèn bouonos" (J.-L. Domenge, LMT, op.cit. p. 58). "Lous sangàris, li chal pas manjar cruds, perqué li a souvènt lou parpalhou' dedins. Lei chal fa couire" (ibid.). Vaqui la receito de la farço de "raiolos" d'Emile Franco (Barver-06) : "A-lei, si mete d'erbos (bletos o sangàrigou), de froumai, en pòu de petrino (ou de viando de dobo), dous òus, en pòu de cebo, de givert e, se voulès, de bàlicou" (A. Grinda, Lou Barverenc, op. cit., p. 76.

Port : Erbo
Taio : 10 à 80 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Blitum
Famiho : Amaranthaceae
Famiho classico : Chenopodiaceae


Coulour de la flour : Verdo
Petalo : ges
Ø (o loungour) flour : 2 mm
Flourido : Printèms - Estiéu

Sòu : Ca
Autour basso e auto : 100 à 2600 m
Aparado : Noun

Liò : Cast - Ermas - Escoumbre e proche dis oustau - Champ
Estànci : Subremediterran à Subaupen
Couroulougi : Bourealo
Ref. sc. : Blitum bonus-henricus (L.) C.A.Mey., 1829 (= Chenopodium bonus-henricus L., 1753 )

Partisoun en Prouvènço : CCC à C : mai o mens coumuno ; R à RRR : pulèu o forço raro ; "ges" dins aquéu relarg.
fotò Rose Plano Auto Basso Safrouso Preaupenco Marino Aup
RRR
ges
R
ges
ges
C
CCC
CCC

Triglochin palustris & Blitum bonus-henricus

ges
RR
ges
RR
ges
R
C
C

Coumpara Triglouchin(-de-palun) emé uno autro planto

fotò

Coumpara Sangàri emé uno autro planto

fotò